AQL czyli kontrola jakości towaru w Chinach od podszewki

Kontrola jakości towaru w Chinach jest kluczowym elementem zabezpieczającym w łańcuchu dostaw. Ilość próbek wybieranych do kontroli zazwyczaj ustala się na podstawie standardu AQL. To dzięki temu importer posiada rzetelne informacje, na podstawie których może stwierdzić czy akceptuje daną partię towaru. W niniejszym wpisie przedstawiamy najlepszą praktykę pobierania próbek podczas inspekcji przedwysyłkowej w procesie importu z Chin. Wierzymy że warto, przybliżyć ją każdemu importerowi.

Branża kontroli jakości proponuje dla celów inspekcji towaru – standard AQL Sampling.

Źródło AQL znajduje się w standardach branży kontroli jakości, które z kolei wywodzą się z:

AQL jest to skrót od Acceptable Quality Limit (z ang. Dopuszczalny Limit Jakości). Bywa, że stosuje się nazwę zamienną – Acceptable Quality Level (z ang. Dopuszczalny Poziom Jakości). Standard ten dla celów inspekcji, wyznacza wielkość próby poddanej inspekcji oraz najwyższą liczbę defektów dozwolonych w określonym stosunku do ilości sprawdzanego towaru. Jeśli wykryta ilość defektów przekracza wyznaczone AQL, zamówienie nie zdaje testu kontroli jakości. W przypadku, gdy inspekcja nie przejdzie testu jakości, importer może zdecydować się nie wysyłać wyprodukowanej partii produktów. W zamian natomiast, może poprosić dostawcę o przepracowanie wyprodukowanej partii, w celu usunięcia defektów, lub o zapewnienie nowej partii produktów. Oczywiście wszelkie ustalenia takie jak np. kontrola jakości towaru w Chinach powinny być wcześniej doprecyzowane w kontrakcie handlowym podpisanym z Chińskim dostawcą.

Każdy raport z inspekcji towaru, jaki otrzymuje importer, powinien zawierać część poświęconą AQL.

Poniżej wyjaśniamy, dlaczego warto sprawdzać jedynie pewien zakres próby produktu, a nie całe zamówienie w 100%:

1. Inspekcja 100% produkcji jest:

– kosztowna,

– czasochłonna.

2. Podczas gdy, inspekcja próbek produktu:

– oszczędza pieniądze,

– oszczędza czas,

– zapewnia dokładny wgląd w wyprodukowany towar.

3. W ten sposób, inspektor jest zdolny:

-przeprowadzić inwentaryzację,

-wybrać próbki z danej partii,

-sprawdzić jednostki w próbie,

-zgłosić statystycznie istotne wyniki inspekcji.

Porada: pobrane próbki, warto porównać ze złotą próbką o której można przeczytać tutaj. Jeśli tylko taka, została wcześniej wyprodukowana i zaakceptowana przez importera.

Pierwsza część tabeli AQL zawiera wytyczne dotyczące wielkości zamówionej partii towaru (lot size), ogólnego poziomu kontroli (General Inspection Level) oraz szczególnego poziomu kontroli (Special Inspection Level).

Druga część tabeli AQL zawiera litery kodu wielkości próbki (sample size, letter code), wielkości próbek (sample size), dopuszczalne poziomy jakości (Acceptable Quality Levels), akceptowane maksimum (Accepted Maximum) oraz odrzucane minimum (Rejected Minimum).

Wyznaczanie wielkości próbki

Poniżej wyjaśniamy jak posługiwać się standardem AQL, i jak używać tabeli AQL w celu poboru próbek i inspekcji towaru. Aby zdeterminować wielkość próby produktów do pobrania – dla przykładu użyjemy fotele biurowe, które planujemy poddać inspekcji przedwysyłkowej. Zakładamy, że całkowite zamówienie wynosi 460 sztuk produktu. Chcemy więc wiedzieć ile sztuk, tego produktu należy poddać inspekcji. Zatem najpierw patrzymy na poniższą tabelę, i szukamy w którym przedziale znajduje się nasze 460 sztuk foteli.

W powyższej tabeli będzie to przedział od 281 do 500 sztuk produktu (kolumna: lot size). Po prawej, możemy zobaczyć kolumnę: 3 Ogólne Poziomy Kontroli (General Inspection Levels – w skrócie: GI, GII, GII). Pozostała część tabeli AQL prezentuje 3 Specjalne Poziomy Kontroli (Special Inspection Levels). Zostajemy jednak na ogólnym poziomie kontroli, które są powszechniejsze w użyciu, aniżeli Specjalne Poziomy Kontroli.

Zatem, dla naszego przykładu, wybieramy spośród:
GI -> wskazuje kod wielkości próbki F
GII -> wskazuje kod wielkości próbki H
GIII -> wskazuje kod wielkości próbki J

Uwaga: Jeśli chce się wyznaczyć stosunkowo duży zakres inspekcji, ale jednocześnie liczy się z budżetem, wówczas wybiera się kontrolę na poziomie GII. Tym samym w naszym przykładzie będzie to wielkość próby oznaczona literą H.

Wyznaczanie maksymalnej liczby dopuszczalnych defektów

Teraz należy przejść do drugiej części tabeli AQL. W pierwszej kolumnie od lewej (Sample Size, Code Letter) szukamy na liście litery kodu, którą wcześniej ustaliliśmy. Dla naszej wielkości próby, w omawianym przykładzie to jest litera H. Sprawdzamy zatem wielkość jaka jest przypisana do tej litery – w przykładzie obok H znajduje się liczba 50. Liczba ta oznacza 50 sztuk produktu, które powinny zostać poddane inspekcji spośród 460 wszystkich wyprodukowanych sztuk produktów. 50 sztuk foteli biurowych powinno zostać wybranych losowo. Więc, jeśli gotowe fotele są pakowane w kartony – należy pobrać losowo próbki z wielu kartonów (pobierając je z przodu, tyłu, dołu i góry magazynowanego stoku). W przeciwnym razie wyniki inspekcji mogą zostać wypaczone.

Ostatni krok w korzystaniu z tabeli AQL, polega na określeniu maksymalnej liczby defektów, które informują o zdanej lub niezdanej jakości wyprodukowanego towaru. W tym celu patrzymy na drugą część tabeli AQL. Należy zwrócić uwagę, że na górze wykres prezentuje rząd akceptowalnych poziomów jakości w stosunku procentowym. Kontrola jakości, zasadniczo wykorzystuje trzy poziomy kontroli w zakresie określenia wad produktu:

Zatem, mamy próbę wielkości 50 sztuk foteli, i chcemy określić liczbę defektów krytycznych, głównych i mniejszych, na które możemy zezwolić, dla wyprodukowanego towaru. Maksymalne dopuszczalne wady dla poszczególnych zakresów kontroli jakości kształtują się następująco:

Wady krytyczne:

Jak wyjaśnialiśmy już powyżej, dla defektów krytycznych najczęściej spotykany jest AQL równy zero. Zatem, jeśli odkryje się chociaż jedną krytyczną wadę produktu – inspekcja zakończy się niepowodzeniem.

Wady istotne:

AQL: 2.5 jest powszechnie stosowaną normą w przypadku poważnych wad podczas kontroli produktów konsumenckich.

Wady drobne:

AQL: 4.0 jest powszechnie stosowany w przypadku drobnych defektów podczas kontroli produktów konsumenckich.

Wady istotne

Na wykresie ALQ należy znaleźć literę wyznaczoną w poprzednim kroku (H) oraz odpowiadającą jej ilość próbek, czyli w naszym przypadku 50 sztuk. Teraz szukamy AQL 2.5 – wspólnego standardu stosowanego w przypadku poważnych wad podczas kontroli produktów konsumenckich. Wtedy zobaczymy 2 liczby, gdy wiersz rozmiaru próbki i kolumna AQL spotkają się na środku, tj. 3 i 4.

Zielona liczba 3 po lewej – pokazuje maksymalną dopuszczalną liczbę defektów, które spowodują, że kontrola jakości dla ustalonej wielkości próby zakończy się powodzeniem. Natomiast czerwona liczba 4 po prawej – pokazuje minimalną liczbę defektów, które spowodują niepowodzenie kontroli jakości dla ustalonej wielkości próby. Zatem, jeśli inspektor wykryje więcej niż 3 istotne wady w próbie 50 foteli biurowych, tj. co najmniej 4 sztuki – towar nie przechodzi kontroli jakość.

Wady drobne

AQL: 4.0 jest powszechnie stosowany w przypadku drobnych defektów podczas kontroli produktów konsumenckich. Patrzymy jeszcze raz na wykres AQL i szukamy próby wielkości 50 sztuk. Następnie szukamy AQL 4.0, który jest powszechnie używany do wykrywania drobnych defektów podczas kontroli produktów konsumenckich.

Zielona liczba 5 po lewej – wyznacza maksymalną liczbę akceptowalnych wad, które spowodują pozytywne przejście kontroli jakości dla ustalonej wielkości próby. Czerwona liczba 6 po prawej – wyznacza minimalną liczbę wykrytych wad, które spowodują niepowodzenie kontroli jakości dla ustalonej wielkości próby. Zatem, jeśli podczas kontroli jakości, inspektor wykryje więcej niż 5 drobnych wad w próbie 50 sztuk, tj. co najmniej 6 – kontrola jakości towarów nie przechodzi inspekcji.

Oto jak może wyglądać wynik AQL w rzeczywistym raporcie z inspekcji.

Jest jeszcze kilka istotnych punktów, które należy wziąć pod uwagę: